X.25-27

Part Three: On The Future
(B) Pre-Invective

X. 25.
Ibis tandem aliquando,

quo te iam pridem ista tua cupiditas effrenata ac furiosa rapiebat.

Neque enim tibi haec res adfert dolorem,
sed quandam incredibilem voluptatem.

 

 

Ad hanc te amentiam

 

 

natura peperit,
voluntas exercuit,
fortuna servavit.

Numquam tu

non modo otium,
sed ne bellum quidem nisi nefarium concupisti.

Nactus es

ex perditis
atque ab omni non modo fortuna,
verum etiam spe derelictis
conflatam improborum manum.

 

26.
Hic tu

 

qua laetitia perfruere!
quibus gaudiis exultabis!
quanta in voluptate bacchabere,
cum in tanto numero tuorum
neque audies virum bonum quemquam
neque videbis!

Ad huius vitae studium meditati illi sunt

qui feruntur labores tui,
--iacere humi
non solum ad obsidendum stuprum,
verum etiam ad facinus obeundum;
vigilare
non solum insidiantem somno maritorum,
verum etiam bonis otiosorum.

Habes ubi ostentes

tuam illam praeclaram patientiam
famis,
frigoris,
inopiae rerum omnium,

quibus te brevi tempore confectum esse senties.
27.
Tantum profeci tum,

cum te a consulatu reppuli,
ut exsul potius temptare..
quam consul vexare ........ rem publicam posses,
atque ut id quod esset a te scelerate susceptum,
latrocinium potius.
quam bellum .........nominaretur.