V. 10-13

Part One (c): Catiline's Actions and Plans
What will you do?

V.
Quae cum ita sint, Catilina,

perge quo coepisti.
Egredere aliquando ex urbe:

proficiscere.

 

Nimium diu te imperatorem tua illa Manliana castra desiderant [*].

 

 

Educ tecum etiam omnes tuos;

 

 

 

purga urbem.
Magno me metu liberabis,

 

dum modo inter me atque te murus intersit.

 

Nobiscum versari iam diutius non potes:


non feram,
non patiar,
non sinam.

11.
Magna dis immortalibus habenda est,
atque huic ipsi Iovi Statori, antiquissimo custodi huius urbis,

 

gratia,

 

quod hanc tam taetram,

 

tam horribilem
tamque infestam rei publicae pestem
totiens iam effugimus.

 

 

Non est saepius in uno homine

 

 

summa salus periclitanda rei publicae.[*]

 

 

Quam diu mihi consuli designato, Catilina, insidiatus es[*],

 

 

non publico me praesidio,
sed privata diligentia
defendi.

 

Cum proximis comitiis consularibus

 

me consulem in Campo et competitores tuos interficere voluisti,
compressi conatus tuos nefarios
amicorum praesidio et copiis,
nullo tumultu publice concitato:

 

denique, quotienscumque me..petisti,

 

per me tibi obstiti; [*]

 

quamquam videbam

 

perniciem meam cum magna calamitate rei publicae esse coniunctam.

 

 

12.
Nunc iam aperte.....rem publicam universam petis:

 

..templa deorum inmortalium,
tecta urbis,
vitam omnium civium,
Italiam totam ad exitium ac vastitatem vocas.

 

Qua re, quoniam id[*]

 

quod est primum
, et quod huius imperii disciplinaeque maiorum proprium est,

facere nondum audeo,
faciam id

quod est ad severitatem lenius,

ad communem salutem utilius.

Nam si te interfici iussero,

residebit in re publica reliqua coniuratorum manus.

Sin tu, quod te iam dudum hortor, exieris,

exhaurietur ex urbe tuorum comitum magna et perniciosa sentina rei publicae.

 

13. Quid est, Catilina?
num dubitas id me imperante facere,

 

quod iam tua sponte faciebas?

Exire ex urbe iubet consul hostem.
Interrogas me, num in exilium[*]?
Non iubeo;
sed, si me consulis,
suadeo.